Mijn geheime wapen…

Vandaag kwam mijn geheime wapen binnen: een T6 Smooth Crown Water Resistant XML-T6 3-Mode 1200-Lumen White LED Bike Light with Battery Pack Set. Geeft een enorme bult licht. Ongelooflijk. En verblindend. Op de fiets in elk gevel goed te gebruiken, maar hij moet zich in de oriëntatie-praktijk nog bewijzen.

My new secret weapon is so secret, it can hardly be used (without dazzling myself).

Een paar eerste bevindingen:

  • Er komt heel veel licht uit. Zo veel dat toen ik hem vergelijk met mijn Philips lampje, ik eerst dacht dat die laatste het niet deed, want ik zag geen bundel. Ik was kennelijk wat verblind, en de Cree XML-T6 deed de spot van de 3W Luxeon verbleken.
  • Ik heb geen idee of er 1200 lumen uit komt. Ik lees overal dat het minder is. Meten is lastig, maar met de datasheet in de hand en een stroommeter komen we vast een heel eind. Er gaat 1.87 [A] door de LED zelf heen, als hij op maximale sterkte brandt. Gedimd is dat nog maar 0.9 [A], waarbij de stroom op 50 [Hz], met een duty cycle van ~50% wordt gemoduleerd. De datasheet zegt dat er iets van 235% “relative flux” uit komt, bij 1.9 [A], en 125% bij 0.9 [A].

    Er komt maar 660 lumen uit, tegen 1200 volgens spec. Nog steeds een boel licht, en, wat verwacht je, voor 35 Euro?

    Dat is dan ten opzichte van de 700 [mA] waarbij de nominale opbrengst wordt gegeven, wat, uitgaande van een Cool White type, overeenkomt met 280 [lumen]. Kortom, 350 [lumen] in gedimde toestand, en 660 [lumen] op maximaal vermogen. Ik vind het genoeg, maar het is niet de 1200 Lumen die op de doos staat.
  • De batterijen moeten eerst opladen. De lader is voor US-stopcontacten, dus ik heb er maar een Euro-stekker aan gesoldeerd. Lijkt een “domme” lader, maar er zit een LED op die na verloop van tijd van rood naar groen kleurt, dus ik vermoed dat hij toch de lading stopt als de Li-ion accu’s vol zijn. Duurt een paar uur.
  • De constructie van de lamp is behoorlijk stevig. Alles is van massief aluminium gemaakt, en in de juiste vorm gedraaid. Dit is goed voor de koeling.
  • De lamp zelf lijkt redelijk waterproof, al is de rubber O-ring in de behuizing gescheurd doordat hij er niet voorzichtig in is gezet. Maar de batterijen zijn met wat krimpfolie bijeen gehouden, en aan het uiteinde zit karton. Niet echt waterbestendig, dus. Eens kijken of ik wat kan afdichten met tape. Ik ga er niet mee zwemmen…
  • Gelukkig maakte ik, voordat ik hem aansloot op de accu’s, de behuizing van de lamp open. Midden tussen de printbanen van de elektronica lag een braam van aluminium. Een restje van de draaibank, vermoedelijk, maar wel een potentiële kortsluiting en daarmee vroegtijdig einde van de lamp.
  • Hij kent 3 standen: aan op volle sterkte, gedimd (iets van 50%), en knipperend (9 Hz). Op zich lastig dat je door alle standen heen moet klikken. Ik zou het handiger vinden als één keer klikken de lamp aan zou zetten, en zou schakelen tussen 100% en 50%, en weer terug, en je met 2 keer achter elkaar klikken de lamp uit zou zetten. De flikker-mode is volstrekt nutteloos.
  • De bundel is behoorlijk scherp en smal, maar volgens mij wel prima bruikbaar. Er is een aardige spill om de centrale bundel heen, zodat je ook de grond voor je kan zien. Mooier zou een horizontaal afgeplatte bundel zijn, maar dat is denk ik wat te veel gevraagd.
  • Er zit een lampje achterop, dat voor zover ik kan zien altijd rood+groen brandt. Ik heb nog geen indicatie ontdekt voor de status van de batterij.
  • De hoofdband die er bij zit is véél te krap. Op de wijdste stand knelt hij nog. Ik denk dat Chinese hoofden wat kleiner zijn, of de hoofdband is gewoon een unique selling-point en er is verder totaal niet functioneel over nagedacht.
  • Als ik hem met de bijgeleverde hoofdband op mijn hoofd zet, voor zo ver dat lukt, staat hij eigenlijk iets te laag afgesteld, en wijst richting grond. Hij kan wel verder omlaag, maar niet omhoog. Een aanpassing is eigenlijk wel nodig.
  • Het snoer van lamp naar batterij-unit is lang genoeg om de laatste in mijn heuptasje op mijn rug te bevestigen, en de eerste op mijn hoofd, dus da’s prima.
  • Op de fiets, aan het stuur gemonteerd (met bijgeleverde rubber snaar, zakt de lamp omlaag als ik over een hobbel rijd. Daar moet nog wat stroef rubber tussen; een stukje binnenband of zo iets.
  • Binnenin zat niet alles goed aangedraaid. Dat helpt natuurlijk niet voor de temperatuur huishouding. Daarom heb ik alles strak aangedraaid, nadat ik koelpasta tussen de delen had gesmeerd.
  • De uitlijning van de LED en de parabool reflector was niet zo perfect. Dat was eenvoudig te verhelpen door hem voorzichtig open en dicht te schroeven.
  • De rubber O-ring tussen het voorste venster en de behuizing is fluoriserend, en gloeit ná in het donker. Fancy, maar je hebt er weinig aan.

Er valt nog het één en ander aan te tweaken, dus ik kan weer lekker aan de slag:

  • De 3-modes aanpassen en eventueel dimbaar maken. Binnenin zit een geregelde voeding. Het lijkt er op dat een Atmel 24C02N wordt gebruikt voor de programmering, hoewel dat een Eeprom is volgens het spec-blad. Ik moet nog eens goed uitzoeken hoe het werkt. Als ik er een ATtiny13 in kan zetten kan ik hem maken zoals ik wil. We gaan het zien.
  • Een helderheids-instelling met een schakelaar aan het draadje maken, zodat ik niet naar mijn hoofd hoef te grijpen om de lichtsterkte in te stellen.
  • Focus: als ik de positie van de parabool spiegel ten opzichte van de LED in kan stellen kan ik de focussering een beetje aanpassen, en indien gewenst de bundel breder maken. Kost wel wat licht, want de parabool kan alleen verder van de LED, en dus ga ik licht verliezen dat achter de parabool langs valt.

Maar al met al is het een felle lamp voor relatief weinig geld. Ik moet hem nog een keer met een Led Lenser H14-R vergelijken.

3 thoughts on “Mijn geheime wapen…

  1. Ik heb wat gemeten, en hier boven aangevuld: volgens de stroom door de LED zou er 660 lumen uit moeten komen. Een tikje minder dan de 1200 op de doos.
    Verder heb ik de interne elektronica eens doorgelicht. Ik was verbaasd wat die EEPROM deed op de print. Dat is nu duidelijk: als je de stekker er uit trekt en weer in steekt gaat de lamp branden als tevoren. Hij slaat bij het schakelen van mode de stand op, en zodra de batterij wordt aangesloten leest hij de EEPROM weer uit. Omslachtig, maar het werkt. Deze EEPROM is van een serieel type, dus twee draadjes voor data-communicatie, en twee voor voeding zijn genoeg. Die gaan dan naar een IC waar het typenummer af is gepoetst, op posities 3 en 4. Opvallend dat deze gevoed wordt via pennen 8 en 1, wat niet standaard is. Pen 6 is een ingang vanaf de Clicky-button, en pen 5 is de uitgang naar de powertrap. Deze pen is hoog (hoog-ohmig) als de LED uit is, en laag (0V) als die maximaal brandt. In de gedimde mode is het signaal 500 Hz, 50% duty cycle, gemoduleerd. Als de lamp pulst, knippert deze met een frequentie van 14 Hz. Leuk om te weten. Maar het ziet er naar uit dat ik een ATtiny13, SMD uitvoering, kan gebruiken in plaats van de EEPROM en de controller, en zo zelf mijn LED driver kan aanpassen. Dat wordt leuk. Houd deze Blog in de gaten.
    De rode en groene indicatie-leds zijn volkomen nep. Ze branden beide altijd, en zijn gewoon parallel aan elkaar aangesloten. Het zegt dus niets over de conditie van de batterij. Helemaal niets. Nou ja. Als ze beide uit zijn is hij leeg, en de rode brandt iets eerder bij lage spanning dan de groene, dus wellicht dat je iets meer rood ziet als je moet gaan laden. Design van het niveau likmevestje.

  2. Weer wat wijzer: de stroom door de LED kan je aanpassen door de serieweerstand, nu 0.130 [Ohm], te verlagen. De stroom-regelaar meet dan een lagere feedback-spanning, en zal de stroom opvoeren. Hoeveel haalbaar is zonder de boel op te blazen is onbekend. Kost natuurlijk wel batterij-levensduur.
    Ik heb de micro-controller kunnen verwijderen. Onderop staat T2G114KCBO, wat nergens terug te vinden is. Geen idee wat voor controller het dus is, en daarmee is her-programmeren geen optie. Enige optie is vervangen door een ATtiny13, SOIC-8 package, maar helaas is de voeding daarvan niet pin-compatible. Ik kan dan wel een thermische beveiliging inbouwen (met een LM35) en een voedingsspannings-indicator, omdat die ATtiny een ingebouwd flash-geheugen heeft en dus geen EEPROM nodig is. En ik kan allerlei helderheids-tweaks inbouwen, met een externe schakelaar in de hand bijvoorbeeld, wat hetgeen is waar het allemaal om begonnen is. Leuk!

  3. Pingback: N8-run | JG-O

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *