Wat valt hier op?

A) Er zit een “O” in de titel.

B) Dit is het geluid van een leeglopende ballon.

Mooi is dat: nu is het aantal vragen verdubbeld. Maar ik zal mezelf nader toelichten: ik was het die leegliep, en het was tijdens een Oriëntatieloop. Duidelijk nu? Nog niet helemaal…

Het was de eerste warme lenteweek dit jaar, wat enigszins onwennig aanvoelde. Warmte/vochthuishouding is kennelijk een mechanisme met enige reactietijd. Dorst voorziend dronk ik al een paar bekertjes water vóór de start (bij de fysieke finish, die toevallig 50 meter verderop lag dit keer), maar na de overdrachtelijke finish móést ik -haast onverzadigbaar- wel zes bekertjes zoete thee met extra water naar binnen gieten voordat ik weer enigszins gerehydrateerd en aanspreekbaar was. Een drankpost onderweg was niet verplicht, maar wel welkom geweest.

Daar komt bij dat ik m’n gebruikelijke wekelijkse trainingsrondje op donderdagavond niet had laten passeren, en ik dus 14 uur voor deze wedstrijd 15 km door Eindhoven had gerend. Al met al genoeg redenen dus om me na afloop -verdiend- uitgeput te voelen. Wat niet wegneemt dat het natuurlijk jammer is dat ik ook al tijdens de race af en toe wat snelheid moest inleveren, ten gunste van de rekencapaciteit die ik nodig had voor mijn cerebrale tomtom. En ik kan mezelf niet verwijten dat ik niet alles heb gegeven op weg naar de laatste paar posten.

Dik tevreden

Kort samengevat is dat mijn eindresultaat, al zou je met een 16^e plaats van de 71 lopers anders verwachten. Maar dat heeft te maken met het totaalplaatje: Ik heb gewoon heel weinig foutjes gemaakt, al zeg ik het zelf. En één hele grote (bij post 5) van ruim 4 ½ minuut. Als ik die er af haal zou ik gewoon 8^e zijn; zo dicht zat de voorhoede op elkaar. Of zo goed heb ik de rest van de wedstrijd gelopen.

Post 5

Pech is iets anders dan geen geluk. Ik had beide. Al passen tellend kwam ik aanlopen vanuit het oosten. Meestal klopt dat behoorlijk nauwkeurig. Rond waar ik uit wilde komen, het greppeltje met de pijl met de (1) op de kaart hier onder, bleken talloze noord-zuid greppeltjes te lopen. Welke zou het zijn.

Al een aantal passen voorbij waar ik dacht te moeten zijn liep een wat diepere greppel. Dat zou hem wel wezen, en dus ging ik pal noord het bos in, de droge sloot volgend. Ik passeerde slootje (2), dat een beetje schuin liep. Ook dat klopte, dus ik zat goed. En vond, bij (3) op de kaart, een tweetal omgevallen dode bomen. Alweer goed. Zoeken, er omheen, er achter kijken…niets. Verderop lagen nog meer dode bomen. Ook niets. Zat ik te ver naar het noorden? Terug naar greppel (2), en weer passen tellen naar het noorden. Weer dode bomen; geen post.

Vervolgens zag ik de jagersstoel (4) staan, denkend dat het de westelijk van de twee zou zijn. Enige twijfel. Ik zat inmiddels toch al meer naar het oosten? Maar het zou toch niet de oostelijke van de twee zijn? Ik had toch al tijd verloren, wist niet precies waar ik was, en dus was een zeker aanvalspunt ten koste van enige tijdverlies de meest verstandige optie in deze fase van de wedstrijd. Ik rende naar de “T”, klom er op, en speurde naar de andere. Die zag ik warempel in het westen, dus ik stond op de oostelijke. Dat veranderde de zaak. Snel naar het westen rennend, afstand schattend, vond ik de gewraakte greppel. Iets opvallender dan de andere greppeltjes, maar geen wereld van verschil. Ik rende naar het zuiden, zag meerdere omgevallen bomen, en een stukje naar het oosten andere lopers die bij een anders stam zochten, dus spoedde ik me, nog steeds niet zeker van de juiste greppel, die kant op, om even later alsnog naar mijn oorspronkelijke doel terug te keren en daar waar ik vlak bij had gestaan alsnog de post te vinden.

270 seconden had ik lopen zwalken, wat me bijna 8 plaatsen zou kosten in het eindresultaat, met als gevolg een GPS track die verdraaid veel weg heeft van een ietwat beteuterd kijkend gezichtje. Heel toepasselijk helaas.

Maar ik laat me door zo iets niet uit het veld slaan. Vol frisse moed vervolgde ik de route, en maakte verder amper foutjes, waardoor ik uiterst voldaan -maar wel dorstig- de finishlijn passeerde.