Een klein stadssprintje door het vestingstadje Ravenstein: zo opende de Interland 2018 met een prachtig visitekaartje voor een internationaal publiek. Over gladde kasseien, langs een molen, een kinderopvang, langs grachtjes, een kasteeltje, hofjes, en stadswallen. Kortom, een typisch Hollands tafereeltje.

Voor een één-op-drieduizend kaartje waren de doorgangetjes en vooral de niet-doorgangetjes toch nog behoorlijk pietepeuterig, en ik heb dan ook dikwijls een onpasseerbaar steegje over het hoofd gezien. Nou ja, ik bedoel: aangezien voor een passeerbare doorgang. Op dit moment van schrijven zijn de uitslagen nog niet online, dus het kan nog relatief meevallen, maar ik denk dat ik toch wel wat kostbare seconden heb verloren door niet de kortste route te pakken. Laten we eens kijken:

Maar dit is de kaart, zonder mijn route er op. Met route kan je hem hier vinden, in mijn Quickroute archief. En dan vallen wat dingen op. Op de site http://3drerun.worldofo.com/2d/courseplanning.php kan je mooi vergelijke wat de lengte van de verschillende varianten was geweest. Dat zullen we dus een doen.

Naar post 1 liep ik niet verkeerd (linksom). Maar met hooguit 15 m verschil was lang nadenken geen optie. Al was denk ik de route rechtsom wellicht toch een fractie sneller omdat er minder bochten en aandachtspunten in zaten.

Van 3 naar 4 verspeelde ik bijna 100 m door eerst rechtsom te gaan (paarse route), dan tussen de gebouwen (in het midden) door te willen via de route van 296 m, maar te ontdekken dat dat niet kon, en toen maar linksom verder te lopen over de groene route van 355 m. Direct rechtsom was maar 293 m geweest (dus sneller dan mijn oorspronkelijke tussendoor variant, maar helemaal het kortst was direct linksom over het gras, met 355 m. Toch apart, hoe ik zo’n groot verschil in eerste instantie helemaal gemist had. Dat is dan toch de aantrekkingskracht van de rode lijn op de kaart, waar ik [eerder over schreef] in 2018.

Van 4 naar 5, linksom of rechtsom, het maakt niets uit.

Maar van 5 naar 6 was rechtsom, buiten de grachten langs, dik 20 m korter. Bijna de moeite waard, maar ook niet heel relevant.

Van 6 naar 7 waren er twee denkbare varianten, maar ook hier was het verschil niet groot. En naar 8 en 9, op zich geen kort been met wel wat aandachtspuntjes, al helemaal niet; daar was maar één optie.

Van 9 naar 10 waren er weer keuzes te maken. Al lang de (groene) route linksom het meest voor de hand. En die nam ik ook.

Maar van 10 naar 11 en naar 12 was het weer recht-toe-recht-aan, de weg volgen. Geen varianten.

Van 12 naar 13 kon je nog even twijfelen wat korter was. Linksom was een fractie korter, maar je moest wel een trappetje af. Ook daar viel niet veel winst te behalen.

Al met al was het een leuk loopje. Maar het aantal keuzes was toch wel wat beperkt. Eigenlijk was alleen het been 3-4 echt interessant, en dan misschien vooral omdat ik daar zo de mist in ging. Bij de andere benen waar wat te kiezen viel was ofwel de meest evidente route duidelijk korter dan het alternatief, ofwel maakte het maar 15-20 m uit. Nou was 13 keer 20 meter ook 260 meter, en dus ongeveer een minuut op het totaal. En ik heb wel eens met minder dan een vijfde daar van een NK Sprint verloren.

Ik kon er in elk geval geen genoeg van krijgen, en ben ondanks de regen nog voor een tweede ronde gegaan. Er waren nog kaarten van omloop 3 over, en die scheen wat anders te zijn dan 2, die erg op 1 zou lijken, dus plakte ik er nog een 2,2 km (in vogelvlucht) aan vast.