Linschotenloop 2011

Geen sneeuw dit keer, en ook geen hagel. Want dat hoort er eigenlijk bij, is mijn ervaring van de afgelopen twee keer. Maar wel had ik weer een kerstmanmuts op mijn hoofd, zoals je op de foto hier naast kan zien. En dat ding is mijn geheime wapen, want de vorige keer bij een rondje Linschoten liep ik een zo lekkere tijd dat ik er acuut van overtuigd was dat ik ooit nog onder de 1:30′ kon lopen. Dit keer was dat niet mijn streven, trouwens, en ik, en ook Maarten, hadden dan ook nauwelijks getraind. Of dat was eigenlijk de reden waarom we 1:40′ al lang een mooie tijd vonden. Bij de start, want al snel bleken we harder te kunnen. 1:38′? Zat er wel in.

We waren er vrij zeker van dat we dat gingen halen. Ik had dit keer mijn Garmin Forerunner 305, een pols-GPS met het formaat van een koelkast, om mijn arm.

De route

En ik had de dag tevoren via runnermaps.nl de route naar deze GPS gestuurd. Je kan daarbij aangeven welke tijd je wilt gaan lopen, en zo weet het apparaat precies waar je wanneer zou moeten zijn. Daar laat hij dan een virtual partner opdraven, en je ziet continue hoe ver je voor (of achter) deze imaginaire gast loopt. Wat een looser was dat, zeg. Hij deed het in 1:40′, maar sukkelde steeds een paar honder meter achter ons aan, en op een gegeven moment zelfs meer dan 300 meter. En dat motiveerde enorm. Nou was dat ook wel nodig, want het laatste stuk was er een met tegenwind, langs een eindeloze dijk, met allemaal mensen die een beetje inzakten qua snelheid. Maar gelukkig hadden we voldoende voorsprong om hem achter ons te houden, en met 1:38:56 gingen we over de streep. (Zelf sta ik niet tussen de uitslagen, want ik was mijn chip vergeten, maar des te meer reden om het hele stuk samen met Maarten te lopen en tegelijk over de streep te gaan.)

Voor Maarten een PR! Voor mij een geweldig lekker dagje lopen, met na afloop ineens het gevoel dat ik een Hele ook wel eens zou kunnen. Niet op mijn sokken, maar het lijkt ook weer niet onmogelijk zonder allemaal dingen kapot te maken. Dus wie weet wordt dat de volgende uitdaging samen.

Analyses

Uiteraard heb ik weer van alles gelogd en geanalyseerd. Allereerst kan je op Quickroute leuk de route volgen en vooral het snelheidsverloop zien. Ook heb ik het eens op de Garmin site gezet: Linschotenloop 2011 door jan-gerard op Garmin Connect. Maar ook voor het eerst heb ik naar mijn hartslag gekeken. Niet onderweg, want zo veel viel er niet direct op te merken, maar als je dan achteraf een grafiek maakt zie je toch best aardige dingen. Hartslag tegen TempoEr zit een duidelijk trend in mijn hartslag uitgezet tegen het tempo. 20 seconde sneller op de km, kost me 3 bpm. Nou ja, zo iets. Het kan ook 5 seconde/km/bpm zijn. Op het eind, de laatste 5 km, hebben we tegenwind, maar houden de snelheid vol, en daarmee gaat de hartslag, vanwege de extra inspanning, omhoog bij gelijk tempo. Dat zijn de hoger liggende punten in de grafiek. Maar nog steeds liggen ze niet boven de 170 bmp gemiddeld. En dat terwijl mijn maximale hartslag toch 185 bpm blijkt te zijn (na een uur hardlopen en vervolgens 2 minuten voluit gaan).

4 thoughts on “Linschotenloop 2011

  1. Pingback: Gielsbos | JG-O

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *